Een reis door Frankrijk is natuurlijk niet compleet zonder een bezoek aan 'la capitale' (nee, ritjes in de metro om van het ene treinstation naar het andere te gaan tellen niet mee). Dit omdat Frankrijk zelf ook erg Parijs gericht is. (Bijvoorbeeld: of ik van Clermont-Ferrand via Lyon of via Parijs naar Toulouse wilde.... Nou uhhhm) Dus daar ben ik dan, twee nachtjes in Parijs!
(Iedereen stond selfies te maken, dus vond ik dat ik ook wel mocht ;) )
De treinreis ging soepel en dit keer geen gehaast in de metro omdat ik een volgende trein moest halen. Helaas was het dan ook weer niet echt mijn geluksdag. Bij de overstap tussen 2 metrolijnen struikelde ik en viel ik een paar treetjes van de trap naar beneden. Het moet er behoorlijk stom uit hebben gezien. Vervolgens stond ik met mijn slimme hoofd aan de verkeerde kant van de straat naar het appartement te zoeken waar ik zou gaan verblijven. Dit was de eerste keer dat ik een airbnb boekte en ik moet zeggen dat het erg goed is bevallen! Ik logeerde twee nachten bij Ida, een concertpianiste in spe. Ik deelde met haar een klein appartementje aan de voet van de Eiffeltoren. 's Ochtends een heerlijk ontbijtje, een badkamer met bad, een keuken om in te koken en ontzettend interessante en gezellige gesprekken als ik 's avonds thuis kwam of 's ochtends bij het ontbijt!
Toen ik aankwam heb ik wat met Ida gekletst en na wat uitleg en tips gekregen te hebben ben ik op pad gegaan!Eerst onder de Eiffeltoren door richting Trocadéro (het uitzichtpunt waar alle toeristen foto's nemen) om vervolgens de metro te nemen richting Montparnasse. Daar aan een wandeling uit mijn boekje over Parijs begonnen die me door Montparnasse, St. Germains-Des-Prés et Île de la cité leidde. Halverwege besloot ik toch maar eerst de metro naar Sainte Chapelle te nemen, voordat hij om 17.00 dicht zou gaan. Daar om 16.00 aangekomen bleek er vandaag een 'fermeture exceptionele' te zijn en was hij al dicht (Deed me denken aan 2 jaar geleden toen ik met Sarah ook net na sluitingstijd aankwam). Vervolgens heb ik de wandeling in omgekeerde volgorde afgemaakt en heb de metro terug gepakt. Heerlijk in bad gelegen (na 1,5 dag bordeaux en een halve dag Parijs had ik weinig voeten meer over) en pizza gegeten. Ida moest werken, dus had het appartementje voor mezelf die avond.
Notre Dame van de achterkant
Stamcafé Simone de Beauvoir & Jean Paul Sartre
Église Sainte Sulpice
Bon marché (afdeling etenswaren)
Op vrijdag heerlijk uitgeslapen en met kleine zoete broodjes en fruit mijn dag begonnen! Via hôtel des invalides naar musée Rodin. Met grote schaamte moet ik bekennen dat dit de eerste keer was dat ik in Parijs een museum bezocht. Mooi gebouw met tuin en niet al te groot, dus goed aan mij besteed (ik ben niet heel erg van de musea, meer omdat ik zo weinig van kunst af weet dan dat ik het niet interessant vind). Vervolgens langs de Seine naar de Sainte Chapelle gelopen. Kwam ik daar om 13.15 aan. Bleek dat hij tussen 13.00 en 14.15 gesloten was... (En nu zou je zeggen, maar waarom heb je dan van te voren niet de openingstijden bekeken? Dat heb ik ook gedaan, maar op de site staat niet meer dan van 9.00-17.00 open) Dus nog maar een rondje gelopen over île de la cité, een broodje gekocht en toen maar in de rij (!) gaan staan. Daar hield mijn geluk nog niet op (ahum), want vervolgens moest mijn tas onder de röntgen en ik zelf door een detectiepoortje en laat ik nou net mijn vaders zakmes nodig hebben om mijn broodjes te kunnen smeren en snijden. Die kon dus meteen de prullenbak in óf ik moest meteen het gebouw verlaten en ik werd aan gekeken alsof ik een crimineel was. Goed, ik snap het wel na alles wat er in Parijs gebeurt is. In alle grote gebouwen in Frankrijk worden wordt er in je tas gekeken voor je de winkel in gaat, en bij de grote toeristische trekpleisters in Parijs is de controle nog wat strengen. Wat dan weer een beetje tegenstrijdig is, is dat er geen enkele controle in de metro is (wat natuurlijk ook wel weer een beetje lastig is), maar daar heb je makkelijk in een volle metro zo'n 200 mensen bij elkaar, terwijl je in de Sainte Chapelle zo'n 30 mensen bij elkaar hebt. Maar goed, uiteindelijk heb ik dus eindelijk wel de Sainte Chapelle van binnen gezien! Erg mooi, de foto's zijn helaas niet zo mooi als dat het in het echt is.
Na dit enerverende bezoek in de metro gestapt op weg naar Montmartre. Helaas was het niet erg helder, dus geen mooi uitzicht over Parijs vanaf de Sacre Coeur. Lekker door de toeristische straatjes gelopen, mezelf op een crêpe getrakteerd en op het kerstmarktje naar wat muzikanten staan luisteren.
Het beroemde café uit de film Amélie
Place du Tertre
Sacre coeur bij nacht
Muzikanten bij Abesses
's Avonds ben ik terug gegaan naar île de la cité om het theater op te zoeken waar we ooit tijdens de 24-uurs reis naar Parijs 'la leçon' van Ionesco hebben gezien. Ik heb die avond het andere stuk van Ionesco dat in dit kleine theatertje wordt gespeeld gezien: 'La cantatrice chauve'. Ontzettend leuk (gelukkig dat ik mezelf wel wat had ingelezen van te voren, want het is een vrij absurd stuk) en meteen een uitwerking van mijn goede voornemen om wat vaker naar het theater te gaan. Die avond nog wat interessante gesprekken gehad met Ida en een beetje bij tijds gaan slapen. De volgende ochtend stond namelijk om 9.00 uur mijn Blablacar op mij te wachten om me van Parijs naar Brussel te brengen. Deze keer voor deze manier van reizen gekozen, omdat de treinkaartjes echt belachelijk duur waren. Dit was tevens de eerste keer dat ik blablacar (co-voiturage/carpoolen) gebruikte en ook dit is mij erg goed bevallen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten